- concilio
- concĭlĭo, āre, āvi, ātum
- tr. -
[st2]1 [-] assembler, réunir, joindre.
[st2]2 [-] au fig. réunir, rendre bienveillant, gagner, concilier, faire agréer.
[st2]3 [-] mettre en rapport, procurer (en s'entremettant), ménager, acheter, se procurer.
- pacem alicui conciliare : ménager par un accord la paix à qqn.
- pecuniam alicui conciliare : procurer de l’argent à qqn.
- otium conciliare, Nep. Timol. 3, 2: assurer la tranquillité.
- pecuniae conciliandae causa : pour se procurer de l’argent.
- aliquem aliqua re conciliare : gagner qqn par qqch.
- conciliare ceteros : gagner les autres à sa cause.
- conciliare nuptias : s'entremettre pour un mariage.
- benevolentiam alicujus alicui conciliare : ménager à qqn la bienveillance de qqn.
- amicitiam alicui cum aliquo conciliare : lier qqn d’amitié avec qqn.
* * *concĭlĭo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] assembler, réunir, joindre. [st2]2 [-] au fig. réunir, rendre bienveillant, gagner, concilier, faire agréer. [st2]3 [-] mettre en rapport, procurer (en s'entremettant), ménager, acheter, se procurer. - pacem alicui conciliare : ménager par un accord la paix à qqn. - pecuniam alicui conciliare : procurer de l’argent à qqn. - otium conciliare, Nep. Timol. 3, 2: assurer la tranquillité. - pecuniae conciliandae causa : pour se procurer de l’argent. - aliquem aliqua re conciliare : gagner qqn par qqch. - conciliare ceteros : gagner les autres à sa cause. - conciliare nuptias : s'entremettre pour un mariage. - benevolentiam alicujus alicui conciliare : ménager à qqn la bienveillance de qqn. - amicitiam alicui cum aliquo conciliare : lier qqn d’amitié avec qqn.* * *Concilio, concilias, conciliare. Plaut. Concilier, Estre cause et moyen de la congnoissance et accointance de deux, ou plusieurs ensemble.\Conciliat et coniungit inter se homines ratio et oratio. Cic. Unit, Conjoinct, Accouple.\Virtus conciliat amicitias. Cic. Assemble et unit les amitiez.\Auro conciliatur amor. Propert. Est attiré, ou attraict par argent.\Pecunia conciliare sibi legiones. Cic. Les attirer à soy par argent.\Animum alicuius conciliare sibi. Liu. Unir à soy, Gaigner son amour.\Iudicum animos sibi conciliare. Quintil. Attraire à soy.\Affinitatem inter aliquos conciliare. Plaut. Brasser ou faire affinité ou alliance entre aucuns.\Artes suas conciliare dictis. Ouid. Collauder et faire avoir en estime et reputation.\Authoritatem conciliare rei alicui. Plin. La faire estre en authorité et estime.\Conciliare alicui beneuolentiam alterius. Cic. Estre moyen qu'un autre l'aime.\Fidem in dicendo conciliat amplificatio. Cic. Fait avoir opinion aux auditeurs qu'on dit verité.\Fidem alicuius conciliare famae. Ouid. Acquerir.\Conciliare sibi gratiam per rem aliquam. Cic. Acquerir.\Incommoda alicui conciliare. Lucret. Luy brasser quelque dommage.\Miseros magis fortuna conciliat suis. Senec. Fait plus aimer.\Odium re aliqua conciliare. Plin. Acquerir haine.\Pacem conciliare. Terent. Mettre paix, Faire paix.\Pecuniam conciliare. Cic. Amasser argent.\Somnum conciliare, cui opponitur Fugare somnum. Plin. Faire endormir.\Vires conciliare alicui. Stat. Le faire fort.\Voluntatem alicuius conciliare sibi. Cic. Acquerir son bon vouloir.\Concilia eum huc. Plaut. Attray, ou attire le ici, Indui le à venir ici, Fay tant qu'il vienne ici.\Sursum aliquid conciliare, apud Lucretium. Assembler en hault.
Dictionarium latinogallicum. 1552.